Erbaba Höyüğü, Konya’nın Beyşehir ilçesinin 10 kilometre kuzeybatısındadır. Höyükteki çalışmalar 1968 yılında Kanada’lı Jacques ve Louisse Alpes Bordaz çifti tarafından başlatılmıştır. Yapılan kazılarda, höyüğün M.Ö. 5500 yıllarına kadar geçmişi olduğu saptanmıştır.

Yaklaşık 80 metre çapında olan Erbaba Höyüğü’nde 4 kültür katı keşfedilmiştir. İlk üç kültür katmanında bulunan binaların temellerinde taş bloklar kullanılmıştır. Duvarlar bu bölgede yaygın olarak kullanılan kerpiçten örülmüştür. Çatalhöyük ve Canhasan Höyüklerinde olduğu üzere Erbaba Höyüğü’nde de evlere giriş, damdan gerçekleşmektedir. İlgili mimarinide binalarda kullanılan ana malzemeler; kerpiç, kamış ve ağaçtır. Güneşte kurulmuş kerpiç ve kiraç sıvalardan yapılan binaların temelleri derine inmiyordu. Binaların kolonların ana malzemesi ağaçtır. Kolonların taşıdığı, tavan ise, sıkıştırılmış kil ve kamıştan inşa ediliyordu. Binalar arasında herhangi bir sokak bulumaz. Evlere ve diğer binalara giriş çıkışlar damlardan gerçekleştirilir. Evlerde herhangi bir pencerede bulunmamıştır. Evler bitişe bitişe bir yerleşim oluşturmuştur.

Erbaba‘da taş alet yapımı oldukça gelişmiştir. Bunların arasında çakmak taşı yada doğal camdan yapılmış yongalar, kazıyıcılar, oraklar, çentikli ve dişli dilgiler, sarp kenarlı dilgiler, uç ve yuvarlak kazıyıcılar, delici ve kalemler çoğunluktadır. Ayrıca kemik ve boynuzdan bizler, gözlü iğneler, çuvaldızlar, mablaklar, kaşıklar, saplar ve pişmiş topraktan heykelcikler ele geçmiştir.

Erbaba Höyüğü’nde çok sayıda hayvan kemiği bulunmuştur. Bölge halkının hayvanları evcilleştirdiğini anlaşılmaktadır. Ayrıca kömürleşmiş, buğday, arpa ve mercimek keşifleri bölgede tarımın yapıldığına da işaret eder.

Anadolu Uygarlıkları / İlk Yerleşimler

Ankara E-Ticaret